7 dowodów na to, że socjalizacja psa jest ważna

Wyobraź sobie, że jesteś małym, niedoświadczonym szczeniaczkiem i wpadasz w wielki świat kształtów, zapachów i zachowań. Z jednej strony jesteś przerażona, z drugiej zainteresowana. Jednak nie masz zielonego pojęcia jak sobie z tym wszystkim radzić. I nie będziesz go mieć, jeśli Twój opiekun nie da Ci możliwości poznania tego wielkiego świata. Socjalizacja psa to bardzo ważna nauka dla każdego szczeniaka.

Socjalizacja psa jest jednym z najważniejszych etapów jego życia. Nie ma tu znaczenia czy szczeniak będzie uczniem jakiejkolwiek szkoły tresury czy w najważniejsze sprawy psiego życia wprowadzisz go sama. Celem socjalizacji jest pomoc w zrozumieniu młodemu psu, że „nowy” lub “ inny” niekoniecznie oznacza „zły” czy  “przerażający”.

Najważniejszy czas w rozwoju społecznym małego psa to okres między 8 a 14 tygodniem życia. Wtedy właśnie powinnaś zapewnić maluchowi pozytywne doświadczenia z różnymi ludźmi, miejscami i rzeczami. Pomoże to w przygotowaniu się psa na życie pełne pewności siebie i odpowiednich reakcji na nowe doświadczenia. 

Co się stanie, jeśli szczeniak nie doświadczy wczesnej (i właściwej) socjalizacji? Jak może to wpłynąć na psa, gdy jest w pełni dorosły? Zachowanie psa to produkt zarówno natury, jak i wychowania, mieszanka genetyki i doświadczenia, ale najczęściej psy niesocjalizowane mogą wykazywać jeden z następujących problemów:

1. Strach i obawa przed wszystkim

Jeśli Twój szczeniak nie spotykał nowych pozytywnych doświadczeń, jako dorosły pies może bać się wszystkiego, co nie jest mu znane.

Przerażające może okazać się dosłownie wszystko od worka trzepoczącego na wietrze, mężczyznę w płaszczu do dziecka jadącego na hulajnodze. Czasem nawet najmniejszy hałas może wystarczyć, aby pies kulił się i wycofywał. Takie pies czuje strach przed wszystkim co nieznane, stąd niechęć do nowych sytuacji i środowisk. 

Ważne: biorąc psa na ręce za każdym razem, gdy nadarza się sytuacja potencjalnie stresowa, pozbawiasz go ważnej nauki! Pies poznaje inne psy, ludzi i miejsca przez konfrontację. Nie odbieraj mu możliwości bycia psem.

2. Nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne

to kolejny dowód na to, że socjalizacja psa jest niezbędna. Strach u psa często zamienia się w agresję. Nawet jeśli wydaje się, że pies jest po prostu agresywny, możliwe, że opiera się to na strachu. Niesocjalizowanym psom często brakuje umiejętności radzenia sobie ze stresem. Nie wiedzą jak odpowiednio reagować na stresujące sytuacje, dlatego reagują obronnie, starając się odciąć od „przerażającego” bodźca. Nie ma znaczenia czy tym bodźcem jest osoba, inny pies, rower czy parasol. Jeśli Twój pies wydaje się nadwrażliwy na inne psy, ludzi, dźwięki i reaguje na te bodźce agresywnie, prawdopodobnie jest psem nadpobudliwym. Miej jednak na uwadze, że pies nadpobudliwy to niekoniecznie pies zły lub agresywny. Jednak nadpobudliwość zostawiona samej sobie może przerodzić się w agresję – więcej na ten temat w artykule Nadpobudliwy pies – jak sobie radzić?

3. Trudność w “obsłudze”

Pies, który jako szczenię nie miał do czynienia z różnymi czynnościami np. pielęgnacyjnymi, prawdopodobnie czuje się nieswojo nawet podczas zwykłego czesania.

Skąd miał dowiedzieć się, że grzebień nie jest narzędziem tortur? Takie błędy opiekuna sprawiają, że ​​podstawowe zabiegi jak obcinanie pazurów i mycie psu zębów stanowią prawdziwe wyzwanie, a nawet stają się niemożliwe. W takiej sytuacji prawdopodobnie pozostanie Ci udać się do weterynarza na podstawowe procedury pielęgnacyjne, które mogłabyś łatwo wykonać w domu. Prawidłowa socjalizacja psa zaoszczędzi Ci i czas i pieniądze. A także nerwy.

Szukasz dobrej karmy dla swojego szczeniaka? Sprawdź nasze zdrowe propozycje:

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat zachowania zestresowanego psa, zajrzyj do artykułu Stres u psa, jak sobie z nim radzić.

4. Wyczulenie na dźwięk

Wiele psów boi się grzmotów i fajerwerków i brak socjalizacji nie ma tu nic do rzeczy. Jednak psy, które denerwują się nieoczekiwanymi, ale codziennymi dźwiękami, takimi jak warkot wentylatora sufitowego lub sygnał dźwiękowy baterii alarmu przeciwpożarowego, mają już problem. Te psy zazwyczaj wycofują się z obszaru dźwięku wykazując zachowania unikowe. Najczęściej kulą się, chowają, a przytulane nawet wyrywają. Więcej na temat

5. Obawa przed wyzwaniami

Świat niesocjalizowanego psa jest bardzo mały, ponieważ życie za drzwiami jest przerażające i nieprzewidywalne.

Wsiadanie do samochodu, zatrzymywanie się w sklepach przyjaznych psom i wędrowanie nowymi szlakami nie wchodzi w rachubę, ponieważ pies nie czuje się komfortowo w nowym otoczeniu. To, co dla większości psów wydaje się źródłem pozytywnych wrażeń i jedną wielką przygodą, staje się źródłem obaw, gdy socjalizacja psa przebiegła nieprawidłowo.

6. Nerwowość w kontaktach z ludźmi

Jednym z najważniejszych kroków w socjalizacji jest delikatne zapoznawanie szczeniaka z różnymi typami ludzi. Standardowe psie “starchy” to dzieci, ludzie w kapeluszach, mężczyźni z brodami, seniorzy posługującymi się laskami i wszyscy inni, którzy wydają się odbiegać od standardowego zachowania czy wyglądu. Jeśli szczeniak nie ma okazji regularnie spotykać przyjaznych nieznajomych, może reagować nerwowością. Jego przerażenie może objawiać się tym, że się wycofuje lub szczeka “na wszelki wypadek” za każdym razem, gdy spotyka kogoś, kogo uważa za innego lub dziwnego.

7. Brak komfortu w pobliżu innych psów

Wszyscy chcemy, aby nasze psy miały psich kumpli. Jeśli jednak szczeniak nie ma okazji spotykać różne psy w każdym wieku i wielkości, istnieje duża szansa, że ​​jako dorosły pies będzie ostrożny w nawiązywaniu znajomości z psami.

Wczesna socjalizacja między psami jest bardzo ważna, ponieważ pozwala im doskonalić umiejętności komunikacyjne. Język zabawy to rodzaj komunikacji niezbędny wszystkim psom.

Bez znajomości tego języka pies może wziąć energiczne chrupanie za zaproszenie do walki. Prawidłowa socjalizacja psa z innymi psami to gwarancja biegłej znajomości psiego języka.

Wskazówki dotyczące udanej socjalizacji

Możesz uniknąć niebezpieczeństw braku socjalizacji psa dzięki dobrze skonstruowanemu planowi, który rozwiązuje wszystkie potencjalne problemy. 

1. Zapisz się na dobrze prowadzoną klasę socjalizacji szczeniąt, 

w której Twój pies może poznać nowych przyjaciół i poznać zasady przyjaznej zabawy. 

2. Poświęć trochę czasu na zbadanie ciała szczeniaka, 

w tym łap (szczególnie paznokci), ust, uszu i oczu, korzystając z treningu „dotyk dla uczty”. 

3. Utwórz listę kontrolną różnych typów osób,

 które chcesz spotkać, ale upewnij się, że uczestnicy pozwalają dziecku podejść do nich we własnym czasie. 

4. Delikatnie narażaj swojego szczeniaka na różne dźwięki przy niskim poziomie głośności. 

Ostrożnie wprowadzaj sprzęt gospodarstwa domowego, taki jak miotły i odkurzacze.

5. Pozwól mu badać różne powierzchnie,

takie jak kraty chodnikowe i śliskie podłogi. Zachęć go, by sprawdził takie przedmioty, jak zaparkowane rowery, pojemniki na śmieci na kołach i wózki.

Na wczesnych etapach socjalizacji unikaj obszarów o porowatym podłożu, takich jak parki, do których wchodzi wiele obcych psów.

Jeśli chcesz otrzymać praktyczne porady odnośnie socjalizacji szczeniaka, przeczytaj też koniecznie artykuł Socjalizacja szczeniaka – co robić, czego unikać

Masz więcej pytań? Zapraszam do kontaktu.

Uwaga! Jeśli podejrzewasz, że zwierzę jest chore, natychmiast zadzwoń do weterynarza. W przypadku pytań związanych ze zdrowiem należy zawsze skonsultować się z weterynarzem, który zbada zwierzę, zapozna się z jego historią zdrowia i może wydać najlepsze zalecenia dla Twojego zwierzaka. Pamiętaj, że żadna porada internetowa nie zastąpi osobistego kontaktu ze specjalistą!

[mailerlite_form form_id=1]

Źródła:

7 Dangers of Not Socializing Your Dog

Data pierwszej publikacji: 9 czerwca 2020 @ 00:39